Usytuowanie otworów okiennych w remontowanym budynku

Wysokość otworów okiennych

Zgodnie z przepisami Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie:

„§ 301. [Odległość między górną krawędzią wewnętrznego podokiennika a podłogą]

1. W budynku na kondygnacjach położonych poniżej 25 m nad terenem odległość między górną krawędzią wewnętrznego podokiennika a podłogą powinna wynosić co najmniej 0,85 m, z wyjątkiem przyziemia oraz ścianek podokiennych w loggii, na tarasie lub galerii, gdzie nie podlega ona ograniczeniom.

2. W budynku na kondygnacjach położonych powyżej 25 m nad terenem między górną krawędzią podokiennika a podłogą należy zachować odległość co najmniej 1,1 m, z wyjątkiem okien wychodzących na loggie, tarasy lub galerie.

3. Wysokość położenia podokiennika, określona w ust. 1 i 2, może być pomniejszona, pod warunkiem zastosowania zabezpieczenia okna balustradą do wymaganej wysokości lub zastosowania w tej części okna skrzydła nieotwieranego i szkła o podwyższonej wytrzymałości.”

Dotyczy to wszystkich budynków. Nie tylko budynków użyteczności publicznej.

Remont budynku a usytuowanie otworów okiennych

Jednakże w pytaniu napisał Pan, iż remontuje budynek. Nie przebudowuje, rozbudowuje, ale remontuje. Zgodnie z powołanym już Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, warto przypomnieć, że w świetle § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, przepisy rozporządzenia stosuje się przy projektowaniu, budowie i przebudowie oraz przy zmianie sposobu użytkowania budynków oraz budowli nadziemnych i podziemnych spełniających funkcje użytkowe budynków, a także do związanych z nimi urządzeń budowlanych, z zastrzeżeniem § 207 ust. 2. Stosownie zaś do § 207 ust. 2, przepisy rozporządzenia dotyczące bezpieczeństwa pożarowego, wymiarów schodów, o których mowa w § 68 ust. 1 i 2, a także oświetlenia awaryjnego, o którym mowa w § 181, stosuje się, z uwzględnieniem § 2 ust. 2 i 3a, również do użytkowanych budynków istniejących, które na podstawie przepisów odrębnych uznaje się za zagrażające życiu ludzi.

Kwestia zastosowania przepisów rozporządzenia w odniesieniu do starych budynków była już niejednokrotnie rozpatrywana przez sądy administracyjne i uznaje się, że przepisy Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. mogą mieć zastosowanie do budynków już istniejących w dacie wejścia w życie tego rozporządzenia (tekst jedn. 16 grudnia 2002 r. – § 332 rozporządzenia) w ograniczonym zakresie.

Remont a warunki techniczne

Zastosowanie rozporządzenia ogranicza się do przepisów dotyczących bezpieczeństwa pożarowego, wymiaru schodów, oświetlenia awaryjnego, a nadto muszą zaistnieć przesłanki zastosowania w tym zakresie przepisów rozporządzenia, tj. budynek musi być użytkowany w okresie obowiązywania rozporządzenia oraz należy stwierdzić, na podstawie przepisów odrębnych, że budynek zagraża życiu ludzi (por. wyroki NSA z 13 sierpnia 2010 r., II OSK 327/09; z 10 kwietnia 2014 r., II OSK 2750/12).

W zakresie przepisów innych niż dotyczących bezpieczeństwa pożarowego, wymiaru schodów, oświetlenia awaryjnego, przepisy rozporządzenia z 12 kwietnia 2002 r. (w tym wysokości podokiennika – parapetu) nie znajdują zastosowania do budynków istniejących w dacie wejścia w życie tego rozporządzenia.

Przy remoncie – warunki techniczne nie są stosowane. Nie ma obowiązku dostosowywania budynku do treści obecnie obowiązujących warunków technicznych. Remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym, robót polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego (art. 3 pkt 8 prawa budowlanego).

Przeczy to przebudowie okien i ich przesuwaniu czy zmianie wielkości otworów okiennych.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.