Wymogi dla parterowego budynku gospodarczego

Budynek parterowy w prawie budowlanym

Zacznę od definicji budynku parterowego. Brak jest wprawdzie w ustawie Prawo budowlane definicji budynku parterowego, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2, jednakże utrwalone w języku polskim oraz w budownictwie potoczne rozumienie słowa „parter” tłumaczyć trzeba jako pierwszą kondygnację nadziemną, stanowiącą poziom, na którym znajduje się główne wejście do budynku. Natomiast ostatnie piętro położone bezpośrednio pod dachem spadzistym jest określane jako poddasze. Z kolei terminologia związana z kondygnacjami jest zdefiniowana w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.).

Budynki parterowe to budynki posiadające jedną kondygnację. Aby budynek mógł być uznany za parterowy, nie może posiadać poddasza z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi.

Zobacz też: Zmiana dachu na budynku gospodarczym

Definicja kondygnacji

Zgodnie z ustawową definicją kondygnacji „należy przez to rozumieć poziomą część budynku, zawartą pomiędzy powierzchnią posadzki na stropie lub najwyżej położonej warstwy podłogowej na gruncie a powierzchnią posadzki na stropie lub warstwy osłaniającej izolację cieplną stropu, znajdującego się nad tą częścią budynku, przy czym za kondygnację uważa się także poddasze z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi oraz poziomą część budynku stanowiącą przestrzeń na urządzenia techniczne, mającą średnią wysokość w świetle większą niż 2 m; za kondygnację nie uznaje się nadbudówek ponad dachem, takich jak maszynownia dźwigu, centrala wentylacyjna, centrala klimatyzacyjna, obudowa wyjścia z klatki schodowej, lub kotłownia lub inne pomieszczenia techniczne”.

Wysokość liczy się po kondygnacji w świetle – jest to „wysokość prześwitu pomiędzy stropem a podłogą, tj. wysokość mierzona wg najniższego stałego elementu stropu”.

Stanowi odległość między podłogą a najniższym elementem stropu (np. belką). Dla przykładu – jeśli wysokość prześwitu między stropem a podłogą wynosi 2,55 m, a wysokość belki to 0,5 m, to wysokość kondygnacji to 2,55 m, jednak wysokość kondygnacji w świetle to 2,05 m.

To dla powierzchni płaskich. Nie ma tutaj wskazań dotyczących redukcji wysokości. Konstrukcyjne podniesienie poziomu podłogi zmniejsza wysokość pomieszczeń tak samo jak opuszczenie stropu.

Przeczytaj też: Budynek gospodarczy odległość od domu

Budynek gospodarczy parterowy

Budynek parterowy nie wyklucza poddasza, co może być uzasadnione kształtem dachu, chyba że poddasze to będzie miało charakter użytkowy, wówczas zgłoszenie dotyczyć będzie obiektu niebędącego w istocie budynkiem parterowym.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.