Szukamy prawnika. Oferta dla radców prawnych i adwokatów

Zalegalizowanie budowy domku letniskowego

Chcę zalegalizować budowę domku letniskowego wybudowanego w latach 1993–1994. Zostałem ukarany grzywną za wyłączenie terenu z produkcji leśnej. Przy płatności pani powiedziała, że jeżeli zapłacę teraz, to zalegalizuję budowę i domek naniosą na plan.

Masz podobny problem? Kliknij tutaj i zadaj pytanie.

Zalegalizowanie budowy domku letniskowego

Kara za samowolę nie jest legalizacją budynku

Samo wpłacenie kary za samowolne wyłączenie spod produkcji leśnej gruntu nie powoduje legalizacji budynku. Należało zgłosić legalizację w urzędzie budowlanym. I przedstawić dokumenty, do których przedstawienia Państwa wzywano.

Obecnie legalizacja odbywać się będzie w oparciu o przepisy Prawa budowlanego z 1974 roku, ale tylko w zakresie wymagań oraz opłaty legalizacyjnej (tej Pan nie poniesie). O ile cały budynek został wybudowany i skończony przed 1995 rokiem. W sytuacji, gdy samowola budowlana jest ciągiem pewnych zdarzeń faktycznych trwających na przestrzeni lat, to w takim przypadku obiekt budowlany powinien podlegać doprowadzeniu do stanu zgodnego z prawem w całości przy zastosowaniu przepisów obowiązujących w dacie zakończenia budowy, co w przypadku niniejszej sprawy oznacza konieczność zastosowania trybu z art. 48 ustawy Prawo budowlane.

Powołując się na obowiązującą ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane „przed nowelizacją”, Sąd stwierdził, że wprowadza ona zawartą w art. 28 ust. 1 zasadę, zgodnie z którą „roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29–31 tej ustawy”. Przy czym przez roboty budowlane (art. 3 ust. 7 ustawy Prawo budowlane) rozumieć należy budowę (art. 3 ust. 6 ustawy Prawo budowlane definiuje budowę jako wykonanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę i nadbudowę obiektu budowlanego) oraz prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Z przepisu art. 28 ust. 1 ustawy Prawo budowlane wynika zatem jednoznacznie, iż każdorazowo przed rozpoczęciem robót budowlanych inwestor obowiązany jest uzyskać decyzję właściwego organu o pozwoleniu na budowę, chyba, że ustawodawca w art. 29–31 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane wyłączył ten wymóg w stosunku do wyraźnie wskazanych robót budowlanych. Natomiast w świetle tych przepisów budowa obiektu (budynku) gospodarczego o parametrach metrycznych jak omawiany obiekt nie została zwolniona z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę.

Masz problem prawny? Kliknij tutaj i zapytaj prawnika ›

Decyzja o nakazaniu rozbiórki obiektu

Dyspozycja art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane uprawnia – z zastrzeżeniem ust. 2 – do wydania decyzji o nakazaniu rozbiórki obiektu budowlanego lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę.

Materialnoprawną podstawę w sprawie stanowią przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane, a to na podstawie art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Zgodnie z normą zawartą w przepisie przejściowym ustawy Prawo budowlane, do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2, który stanowi, że przepisu art. 48 nie stosuje się do obiektów, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie ustawy lub w stosunku do których przed tym dniem zostało wszczęte postępowanie administracyjne. Do takich obiektów stosuje się przepisy dotychczasowe, to jest przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r.

Materialnoprawną podstawą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie jest przepis art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane, który stanowi, że obiekty budowlane lub ich części, będące w budowie lub wybudowane niezgodnie z przepisami obowiązującymi w okresie ich budowy, podlegają przymusowej rozbiórce albo przejęciu na własność Państwa bez odszkodowania i w stanie wolnym od obciążeń, gdy organ administracji publicznej stwierdzi, że obiekt budowlany lub jego część znajduje się na terenie, który zgodnie z przepisami o planowaniu przestrzennym nie jest przeznaczony pod zabudowę albo przeznaczony jest pod innego rodzaju zabudowę.

Dokumenty potrzebne właścicielowi domu letniskowego

Będzie Pan miał obowiązek przedstawienia:

  1. zaświadczenia wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego;
  2. dokumentów, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1, 2 i 4 oraz ust. 3 ustawy Prawo budowlane:
    • czterech egzemplarzy projektu budowlanego wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi oraz zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7 ustawy Prawo budowlane (potwierdzającym wpis osób pełniących samodzielne funkcje techniczne w budownictwie na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego), aktualnym na dzień opracowania projektu;
    • oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane (złożone wedle określonego przepisami wzoru).

Samowolna budowa obiektów na terenach nieprzeznaczonych na ten cel w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, według organu odwoławczego, wypełnia dyspozycję przepisów art. 37 ust. 1 pkt 1 Prawo budowlanego z 1974 r. do nakazania jego rozbiórki.

Art. 37 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego z 1974 r., który wraz z art. 40 tej ustawy dopuszczał legalizację samowolnie pobudowanego obiektu budowlanego lub jego części, wykłada się w ten sposób, że przy legalizacji (rozbiórce) ocenia się, czy taki obiekt budowlany znajduje się na terenie, który zgodnie z przepisami o planowaniu przestrzennym nie jest przeznaczony pod zabudowę albo przeznaczony jest pod innego rodzaju zabudowę, przy czym oceny tej dokonuje się według stanu prawnego aktualnego w chwili decyzji o rozbiórce czy legalizacji zabudowy, a nie w chwili wybudowania obiektu budowlanego. Również aktualne orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentuje pogląd, iż zgodność z przepisami budowlanymi dotyczy rozpoczęcia lub zakończenia budowy, natomiast zgodność z przepisami o planowaniu przestrzennym dotyczy daty podejmowania decyzji (por. wyroki NSA z dnia 24 stycznia 2007 r., sygn. akt II OSK 205/06, z dnia 6 listopada 2007 r., sygn. akt II OSK 1454/06, z dnia 8 października 2007 r., sygn. akt II OSK 1318/06). Celem przepisu art. 37 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego z 1974 r. jest bowiem eliminowanie samowoli budowlanej pozostającej w kolizji z przepisami o planowaniu przestrzennym. Obiekty budowlane mogą być bowiem budowane wyłącznie na terenach przeznaczonych na ten cel zgodnie z przepisami o planowaniu przestrzennym. Jeśli obowiązujące w dacie rozstrzygnięcia przepisy o planowaniu przestrzennym przewidują na danym terenie możliwość zabudowy takiego obiektu, jaki już się znajduje, to odwoływanie się do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obowiązującego w dacie zabudowy i orzekanie na tej podstawie o rozbiórce przeczy celowi instytucji usuwania skutków samowoli budowlanej.

Jak to się ma do Pana sprawy?

Wybudował Pan bez zezwolenia budynek letniskowy na terenie przy samowolnym wyłączeniu spod produkcji leśnej. Obecnie, aby go zalegalizować, musiałby Pan przedstawić wymagane projekty wykonane przez architekta – projekt powykonawczy oczywiście – oraz decyzję o warunkach zabudowy lub zgodność z planem zagospodarowania przestrzennego na tym terenie.

Jeśli nie ma w promieniu 50 m żadnego domu – raczej nie jest możliwe otrzymanie WZ. Jeśli jest plan zagospodarowania i nie przewiduje on budowy na terenie leśnym, a Pana teren jest terenem leśnym w planie – to nie otrzyma Pan zaświadczenia o zgodności i nie zalegalizuje Pan budynku

I nie ma szans, aby legalizacja odbyła się jak Pan napisał – na koszt PINB.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.

Zapytaj prawnika - porady prawne online

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny

Izabela Nowacka-Marzeion

O autorze: Izabela Nowacka-Marzeion

Magister prawa, absolwentka Wydziału Prawa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Doświadczenie zdobyła w ogólnopolskiej sieci kancelarii prawniczych, po czym podjęła samodzielną praktykę. Specjalizuje się w prawie cywilnym, rodzinnym, pracy oraz ubezpieczeń społecznych. Posiada bogate doświadczenie w procedurach administracyjnych, prawem budowlanym oraz postępowaniach cywilnych. Prywatnie interesuje się sukcesją i planowaniem spadkowym oraz zabezpieczeniem firm.



Porad przez Internet udzielają
prawnicy z dużym doświadczeniem

Zapytaj prawnika

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny

porady prawne online ePorady24.pl

prawo spadkowe

odpowiedziprawne.pl

Zadaj pytanie » Szukamy prawnika »