Legalizacja ogrodzenia od strony ulicy

Wymagane zgłoszenia przy budowie ogrodzeń od strony drogi

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) zgłoszenia właściwemu organowi wymaga budowa ogrodzeń od strony dróg, ulic, placów, torów kolejowych i innych miejsc publicznych oraz ogrodzeń o wysokości powyżej 2,20 m (…). Zgodnie z ust. 5 cyt. przepisu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1 należy dokonać przed terminem zamierzonego rozpoczęcia robót budowlanych. Do wykonywania robót budowlanych można przystąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia właściwy organ nie wniesie, w drodze decyzji, sprzeciwu i nie później niż po upływie 2 lat od określonego w zgłoszeniu terminu ich rozpoczęcia.

Instytucja zgłoszenia stanowi zatem pewnego rodzaju substytut instytucji pozwolenia na budowę, przy czym organ administracji architektoniczno-budowlanej wydaje decyzję administracyjną tylko w przypadku wniesienia sprzeciwu w razie zaistnienia przesłanek wskazanych w art. 30 ust. 6 Prawa budowlanego. Przepis ten enumeratywnie określa, które z budów czy robót budowlanych wymagają zgłoszenia właściwemu organowi i wśród nich wskazuje budowę ogrodzeń od strony drogi.

Skutki zaniechania zgłoszenia budowy ogrodzeń od strony drogi

Skutkiem naruszenia obowiązku zgłoszenia tego rodzaju robót budowlanych jest sankcja, jaka może wystąpić, gdy roboty budowlane są prowadzone bez wymaganego zgłoszenia i w takiej sytuacji ma zastosowanie przepis art. 49b Prawa budowlanego, co może prowadzić nawet do wydania dla inwestora nakazu rozbiórki obiektu budowlanego.

Przepis art. 49b Prawa budowlanego wskazuje tok postępowania administracyjnego w przypadku stwierdzenia przez organ naruszenia przez inwestora przepisu art. 30 ust. 1 Prawa budowlanego. Ust. 1 tego przepisu jako zasadę wprowadza obowiązek nakazania w drodze decyzji rozbiórki obiektu budowlanego lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganego zgłoszenia bądź pomimo wniesienia sprzeciwu przez właściwy organ. W kolejnych regulacjach tego przepisu mowa jest o możliwości legalizacji tego rodzaju samowoli budowlanej oraz o wymaganym trybie postępowania w razie stwierdzenia takiej samowoli.

W świetle powyższych regulacji nie jest możliwe pominięcie obligatoryjnego trybu postępowania wskazanego w art. 49b Prawa budowlanego, na skutek dobrowolnego zobowiązania się inwestora, który dopuścił się samowoli budowlanej, do doprowadzenia tej samowoli do stanu zgodnego z prawem. Organy nadzoru budowlanego nie dostrzegając powyższej regulacji stanęły na stanowisku, że inwestor mógł skutecznie uchylić się od skutków prawnych popełnionej samowoli tylko i wyłącznie poprzez rozebranie tych części ogrodzenia, których wysokość przewyższa 2,20 m. Oparte na tym stanowisku, ewidentnie sprzecznym z przepisem art. 49b Prawa budowlanego, decyzje już chociażby z tego względu nie mogły pozostać w obiegu prawnym.

Organ I instancji będzie obowiązany zastosować art. 49b, który umożliwia legalizację obiektu budowlanego będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganego zgłoszenia bądź mimo wniesienia sprzeciwu przez właściwy organ.

Niestety budowa musi być zgodna z aktualnym planem zagospodarowania.

Koszt legalizacji może wynieść 2500 zł.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.